فلسفه عزاداري و گريه بر امام حسين چيست

-معروف است كه بشر مختار و آزاد آفريده شده , و سرنوشت او در دست خود اوست . واو , خود سرنوشت ساز , و طراح نحوه زندگي آينده خود مي باشد . از طرف ديگر قانون وراثت كه از اصول علمي مسلم جهان ما است , به ما مي گويد كه فرزندان نه تـنها وارث مال و صفات ظاهري پدران و مادران هستند , بلكه صفات دروني و روحيات خوب و بد آنان را نيز به ارث مي برند , و صفات و روحيات موروثي درسرنوشت آنان كاملا موثر است . چگونه مي توان انسان را در تعيين سرنوشت خود آزاد دانست ؟(0)

-آيا آزادي مستلزم وحدت اديان نيست ؟(0)

-معناي آزادي در اسلام چيست ؟(0)

-نظر اسلام درباره آزادي عقيده چيست ؟(0)

-نظر اسلام درباره آزادي انسان چيست ؟(0)

-چرا اسلام , اسلام آوردن بردگان را موجب آزادي آنان نداسته است ؟(0)

-اسلام مي گويد : پيروان هر دين و آييني حق حيات دارند و بطور آزاد مي تواند خود را معرفي كند پس چرا از پيروان ديگر ماليات و جزيه دريافت مي كند ؟(0)

داغترین ها

-آرزوهاي انسان در چه مواردي مستحسن و در چه مواردي مذموم است؟
(0)

-به چه كسي آزاد مي گويند؟(0)

-در جامعه ي امروزي چگونه مي توانيم آزاده باشيم؟
(0)

-آيا آزادي مستلزم وحدت اديان نيست ؟(0)

-معناي آزادي در اسلام چيست ؟(0)

-نظر اسلام درباره آزادي عقيده چيست ؟(0)

-نظر اسلام درباره آزادي انسان چيست ؟(0)

-چرا اسلام , اسلام آوردن بردگان را موجب آزادي آنان نداسته است ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

کد مطلب:4638 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:17

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

فلسفه عزاداري و گريه بر امام حسين چيست

عزاداري، سوگواري و يادآوري واقعه عاشورا، داراي ابعاد و وجوه مختلفي است. انسان عارف و بصير، ميتواند از هر يك به خوبي استفاده كند و به اهل بيت(ع) به خصوص امام حسين(ع) تقرب يابد.
گريه بر سالار شهيدان حسين(ع) مستحب بوده و داراي پاداش و ثوابهاي فراواني است. امام معصوم(ع) ميفرمايد: هر چشمي در روز قيامت گريان است؛ مگر چشمي كه بر امام حسين گريسته باشد كه اين چشم خندان و بشاش است؛ يعني پاداش چنين شخصي، رهايي از عذاب جهنم است. (الخصائص الحسينيه) علاوه بر اين داراي اثرات و نتايج فراواني است. امام رضا(ع) ميفرمايد: گريه بر امام حسين(ع) گناهان بزرگ را محو ميكند. (مسند امام رضا، ج 2، ص 27)
در مورد حكمت و هدف از گريه ميتوان به دو مطلب مهم اشاره كرد:
1. گريه بر امام حسين(ع) گريه تقوا و رشد روحاني است كه انسان را به خدا نزديك و از گناهان و مفاسد دور ميسازد.
2. اگر گريه از سر معرفت و عشق باشد؛ قطعاً اين حزن و اندوه، پس از آن كه موجب تحول دروني انسان گرديد، زمينه را براي تحولات اجتماعي فراهم ميسازد. و در واقع گريه بر امام حسين(ع)، زمينه را براي حفظ آرمانهاي آن حضرت و پياده كردن آن فراهم ميسازد؛ چنان كه امام راحل ميفرمود: ما هر چه داريم از محرم و عاشورا داريم. انقلاب اسلامي ايران و هشت سال دفاع سر فرازانه و پيروزمند ارتباط مستقيمي با مجالس سوگواري و عزاداري دارد. و در طول تاريخ نيز شيعيان با همين مجالس عزاداري، توانستهاند هويت جمعي خود را حفظ و در برابر ظالمان و فاسدان ايستادگي كنند.
با توجه به اين مطالب روشن ميشود كه گريه مانع شناخت و معرفت بيشتر حضرت سيد الشهدا(ع) و آشنايي با اهداف و نتايج درخشان حماسه عاشورا نيست. بلكه اين مجالس و گريهها، خود زمينهها براي شناخت بيشتر واقعه كربلا و پيروي و درس آموزي از آن است.